تا آخرین سال قرن بیستم، به‌رغم این که بیش از چهار دهه از ساخت نخستین فیلم‌های پویانمایی ایران و بیش از سه دهه از نخستین پویانمایی‌های کانون می‌گذشت، با این حال نمایش آثار پویانمایی در ایران به برنامه‌های جنبی (عموماً به همراه فیلم‌های مستند و داستانی) جشنواره‌های داخلی محدود بود. این بی‌مهری و بی‌توجهی به هنر پویانمایی این مرز و بوم در شرایطی صورت می‌گرفت که آثار درخشانی در این عرصه تولید شده و عموم این آثار درخشان در عرصه‌های جهانی موفقیت‌های گوناگونی کسب کرده بودند. افتتاح نخستین جشنوارة بین‌المللی پویانمایی تهران در اسفند ماه ۱۳۷۷ پایانی بر چهار دهه بی‌توجهی و بی‌مهری و آغاز فصل نوینی در نمایش و ارائة آثار پویانمایی جهان و بالاخص ایران بود.
از ۸۹۶ اثر ارسال شده به دبیرخانه، ۴۸۸ فیلم به جشنواره راه یافتند و آثار هنرمندانی از ۳۳ کشور جهان در معرض تماشای عموم قرار گرفتند. در چهار روز برگزاری جشنواره، علاوه بر مسابقة ایران و مسابقة بین‌الملل، برنامه‌هایی چون «بزرگداشت فئودور خیتروک و اسفندیار احمدیه»، «آثار استودیو پانونیا»، «آسیفا کره»، «مرور بر آثار برونو بوزتو و علی‌اکبر صادقی» و… ترتیب داده شد و داوران مسابقة بین‌الملل نیکلاو مایداک از یوگوسلاوی، الکساندرویچ آسیموف از روسیه، دتلینا کرک از آلمان، ییری کوبیچک از چک و علی‌اکبر صادقی از ایران و مسابقة ایران علی‌اکبر صادقی، اکبر عالمی، اسفندیار احمدیه، نفیسه ریاحی، سعید توکلیان، ابراهیم فروزش و ابوالفضل رازانی آثار برگزیدة جشنواره معرفی کردند.
دو سال بعد و در آغاز هزارة سوم، پویانمایی ایران دیگر چون گذشته احساس غربت و تنهایی نمی‌کرد. به‌رغم تخصصی بودن جشنواره، استقبال عمومی به مراتب بیش از دورة پیشین بود و ۳۶ کشور جهان با آثاری به مراتب ارزشمندتر از دورة نخست در جشنوارة پویانمایی تهران حاضر بودند. «رؤیاهای سرزمین برف، تولیدات سازمان ملی فیلم کانادا»، «روشنایی در مه، آثار استودیو آردمن»، «مرور بر آثار نورالدین زرین‌کلک و نفیسه ریاحی»، «آثار برگزیدة دو دهه اسکار»، «جشنوارة جشنواره‌ها» و بخش ویژة «گفتگوی تمدن‌ها» از جمله بخشهایی بودند که در کار بخشهای رقابتی جشنواره ارائه شدند. برتیسلاو پویار از چک، سایوکو کینوشیتا از ژاپن، نلسون شین ازکره، تیزیانا لوسکی از فرانسه و حمید نویم از ایران داوران مسابقة بین‌الملل و عبدالله علیمراد، سعید توکلیان، علی‌اکبر صادقی، ابراهیم فروزش، اکبر عالمی، ابوالفضل رازانی و ناهید شمس‌دوست، داوران مسابقة ایران بودند و ارلینگ اریکسون از سوئد در حاشیة جشنوارة یک کارگاه آموزشی پویانمایی برگزار کرد.
تعداد کشورهای شرکت کننده در سومین جشنوارة پویانمایی تهران به ۵۲ کشور رسید. این مسئله نوید‌بخش این بود که جشنواره علاوه بر این که در ایران به جایگاهی قابل قبول دست یافته، در عرصة بین‌المللی نیز مورد توجه واقع شده است. ۱۷۵ اثر در بخشهای رقابتی این دوره به نمایش در آمدند و در مسابقة بین‌الملل، هیئتی متشکل از مارسل یانکوویچ از مجارستان، ناتالیا اورلووا از روسیه، ابی فیجو از پرتغال، کاتارینا لیلکوسیت از فنلاند و سعید توکلیان از ایران به داوری آثار پرداختند. علی‌اکبر صادقی، اکبر عالمی، سید علیرضا گلپایگانی، امیرمحمد دهستانی و فرخنده ترابی نیز اعضای هیئت داوری مسابقة ایران بودند. بخشهای غیر رقابتی جشنواره نیز از تنوع بیشتری برخوردار بود که «جشنوارة جشنواره‌ها»، «فیلموگرافو»، «قول ایماژو افکا»، «پویانمایی دانشجویی»، «مروری بر آثار وجیه اله فردمقدم» و «پویانمایی تلویزیونی، شرکت فرهنگی هنری صبا» تعدادی از این بخش‌ها بودند.
چهارمین جشنوارة پویانمایی تهران با ۴۷۲ فیلم از ۶۱ کشور جهان برگزار شد. ابراهیم فروزش، وجیه اله فردمقدم، عبداله علیمراد، سعید توکلیان و فهیمه سرخابی آثار مسابقة ایران را قضاوت کردند و جیلیان لیسی از انگلیس، مراد کرتوبی از فرانسه، ماریوت ریمینن از فنلاند، یرژی کوچیا از لهستان و اکبر عالمی از ایران داوران مسابقة بین‌الملل جشنوارة چهارم بودند. «ایشو پاتل»، «پلی میان شرق و غرب»، «تابلوهای خیال: آثار گرت ون دایک» و «کارن آکوا»، «گزیدة آثار شرکت لوس موس»، «مدرسة سوپین فوکوم»، «شرکت فیلم‌سازی نکسوس»، «آثار بیل پلیمپتون» و «کوچیا و ماریوت ریمینن» و… از جمله بخشهای غیر رقابتی این دوره بودند.
پنجمین جشنواره بین المللی پویانمایی تهران در شرایطی برگزار شد که ۱۱۶۲ فیلم از ۶۱ کشور جهان متقاضی شرکت در جشنواره بودند و از این میان۱۰۳ فیلم به مسابقه ایران و ۱۴۲ فیلم ( شامل ۲۴ فیلم ایرانی) به مسابقه بین الملل راه یافتند. در میان فیلم های متقاضی شرکت، ۸ فیلم پویانمایی بلند سینمایی به چشم می خورد که ۶ پویانمایی بلند از ایران، ژاپن، سوئد، کره جنوبی، لهستان و آمریکا پذیرفته شدند و برای نخستین بار مسابقه فیلم‌های بلند در جشنواره پوپانمایی تهران شکل گرفت. افسانه شعبان نژاد، لیسا جمیله برجسته، سیاوش زرین آبادی، بابک نظری، فرشید شفیعی انتخاب آثار این دوره را برعهده داشتند. پروین تجوید، حمید نویم، محمدمهدی عسگرپور، ناصر گل محمدی و امیرمحمد دهستانی اعضای هیئت داوری مسابقه ایران بودند. هیئت داوری بین الملل عبارت بود از نانسی مری از بریتانیا، بوریووی داونیکوویچ بوردو ازکروواسی، اوتو آلدر از سوئیس، الیویه کاترین از فرانسه و عبدالله علیمراد از ایران.
علاوه بر سه بخش مسابقه ایران، بین الملل و فیلم بلند، جشنواره در پنجمین دوره، بخشهایی غیر رقابتی را نیز ارائه نمود:
«مروری بر آثار یک فیلم‌ساز؛ بهرام روحانی»، «لهستان؛ سرزمین ایده‌های بصری»، «جشنوارة جشنواره‌ها»، «چین؛ خستگی ناپذیر و پیشرو»، «چهار دهه تلاش: مروری بر آثار عبداله علیمراد»، «مذهب و پویانمایی»، «پویانمایی برای کودکان و نوجوانان»، «آموزش پویانمایی: ایران؛ دانشکده صدا و سیما»، «آموزش پویانمایی: بریتانیا؛ ای‌آی‌بی»، «بوردو؛ رویای کودکی»، «یک قرن پویانمایی: روح نابغه»، «چهار دوره با جشنواره پویانمایی تهران» و «سه ـ ماـ فور؛ مداد جادو» که در آن بیش از یکصد و پنجاه فیلم دراین بخش ها به نمایش در آمدند.
چهار نشست تخصصی با حضور محمدرضا جعفری جلوه، زین ژانگ -رئیس جشنواره پویانمایی چین-، محمد رضا دلپاک و سعید توکلیان برگزار شد و دو پیش کسوت پویانمایی ایران ـ بهرام روحانی و وجیه اله فرد مقدم ـ دو کارگاه آموزشی نیز برای علاقمندان و فعالان و پویانمایی ایران ترتیب دادند.
یکی از اتفاقات مهم این دوره ازجشنواره ده قسمت برنامه یک ساعته زنده تلویزیونی بود که به تفصیل گزارش روزانه جشنواره را در اختیار علاقمندان قرار می داد.
ششمین جشنواره بین المللی پویانمایی تهران، مهمانی نـور و رنگ و حرکت و فرصتی برای به تماشا نشستن مجموعه ای از زیباترین آثار پویانمایی ایران و جهان بود. این دوره از جشنواره به مدت ۵ روز در ۷ سالن و ۲۰۵ سانس در مرکز آفرینش های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سینما کانون، دانشکده صدا و سیما و موزه هنرهای معاصر برگزار گردید. جشنواره شاهد حضور ۱۴۰۰ فیلم کوتاه و بلند پویانمایی از ۶۱ کشور جهان بود که فقط ۳۰ عنوان از این مجموعه بیش از ۷۰۰ جایزه جهانی را با خود به ارمغان آورده بودند. هیئت انتخاب این دوره از جشنواره را اسدالله اعلایی -مدیر فرهنگی و تهیه کننده-، عبدالله علیمراد -پیشکسوت پویانمایی-، محدرضا حسنایی -مدرس دانشگاه- معین صمدی -انیماتور و فیلم ساز- و زحل رضوی -انیماتور و فیلم ساز- برعهده داشتند که تعداد ۵۶۴ عنوان فیلم پویانمایی ایرانی و ۸۲۴ عنوان فیلم پویانمایی خارجی را مورد بازبینی و قضاوت قرار دادند. در میان این آثار می توان به این فیلم ها اشاره کرد: «عاشقانه مستراح» به کارگردانی کنستانتین برونزیت از کشور روسیه (۲۰۰۶ و برنده ۱۸ جایزه معتبر جهانی) و «اسخیزین» به کارگردانی جرمی کلاپین از کشور فرانسه (۲۰۰۸ و برنده ۳۰ جایزه بین المللی) و «مادام تتلی پتلی» به کارگردانی کریس لاویس محصول کانادا (۲۰۰۶ و نامزد اسکار پویانمایی کوتاه و برنده ۳۹ جایزه بین المللی) و «ماسترو» به کارگردانی گزا تاث از کشور مجارستان (۲۰۰۵ و برنده ۴۴ جایزه جهانی و نامزد اسکار پویانمایی کوتاه) و «عطر چای» به کارگردانی مایکل دودک دودیت (۲۰۰۶ کارگردان نامدار جهانی و برنده اسکار پویانمایی کوتاه).
تعداد ۸۰ عنوان فیلم به بخش مسابقه ایران و تعداد ۱۷۶ عنوان فیلم به بخش مسابقه بین الملل راه یافتند که ۳۶ عنوان راه یافته به مسابقه بین الملل فیلم های ایرانی بودند.
آثار مسابقه ایران را نازنین سبحان سربندی، ابوالفضل رازانی، وجیه الله فردمقدم، احمد عربانی، محمدعلی صفورا قضاوت نمودند و پل دریزن، دانیال سولجیک و سابرینا برجیت وانیه، رجینا پسوآ و اکبر عالمی به ترتیب از کشورهای کانادا، زاگرب، آلمان، پرتغال و ایران، هیئت داوران مسابقه بین الملل را تشکیل می دادند.
در میان ۱۳۸۸ فیلم متقاضی شرکت، ۱۴ پویانمایی بلند سینمایی نیز به چشم می خورد که ۷ فیلم بلند از کشورهای ایران، ژاپن، جمهوری چک و لیتوانی در ۱۷ سانس به نمایش درآمد.
علاوه بر سه بخش رقابتی مسابقه ایران و بین الملل و فیلم بلند، فیلم هایی نیز در بخش های غیررقابتی شامل چشم انداز با زیربخش های «علم، صنعت و پویانمایی»، «نگاه دوم»، «استقلال نوین: نوکوفیلم استونی»، «بهترین بهترین ها»، «آموزش پویانمایی»، «چشمانداز پویانمایی ایتالیا و مجارستان» و «اشتیاقی برای بودن: اشراق» و نمایش های ویژهبا زیربخش های «تصاویر تغزلی: نورمن مکلارن»، «جادوی قبل از آغاز: باب کرتز و دیگران»، « جشنواره جشنواره ها»، « گفتگوی صدا و تصویر»، «دیگرگونه دیدن: مارین فرنیس »، «نادیدنیهای پویانمایی»، «طعم شکلات: سوئیس فیلم » با هدف فراهم آوردن عرصه ای پویا برای تبادل تجربه و اندیشه و ایجاد زمینه ای مناسب برای ارزیابی جایگاه آثار ایرانی در قیاس با آثار سایر کشورها دراین دوره از جشنواره به نمایش در آمدند.
با تاکید بر جنبه های آموزشی و اطلاعاتی به شیوه غیررقابتی و نیز ارزیابی سطح آموزش و تولیدات در مراکز مختلف و مقایسه آن ها با مراکز آموزشی ایران و دو کارگاه آموزشی و ۵ نشست تخصصی برگزار شدند. عناوین نشست هاعبارت بودند از «بازی رایانه ای به مثابه هنر هشتم» با حضور مجید قادری، «رویکردی اجرایی در جلوه های ویژه سینمای ایران» با حضور بهزاد رجبی پور، «تئوری شکست پرستیکو در پویانمایی» با حضور سید عباس پویا، «موسیقی و پویانمایی» با حضور فردین خلعتبری، «ویژوآل افکت» با حضور امیررضا معتمدی و رونمایی کتاب «راهنمای نگارش فیلم نامه سینمایی انیمیشن» ترجمه شقایق قندهاری توسط وجیه الله فرد مقدم.
درکنار برنامه های فوق، دو کارگاه آموزشی با عناوین اولین «قدم جدی» توسط بهزاد فراهت برای مربیان کانون و کارگاه آموزشی «جون گرتز» -انیماتور برنده جایزه اسکار پویانمایی کوتاه ۱۹۹۳- برگزار شد که در این کارگاه جون گرتز تکنیک ابداعی خود را برای دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاههای هنر و تربیـت مدرس تدریس کرد.
راه اندازی اولین بازار ملی پویانمایی تهران در ششمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران به منظور فراهم آوردن بستری مناسب برای فعالان شاخه‌های مختلف پویانمایی ایران و جهان، معرفی هرچه بهتر این رسانه در میان مشتاقان و همچنین آشنایی و شناخت هرچه بیشتر هنرمندان پویانمایی کشور با جدیدترین دست‌آوردهای جهانی به مدت ۵ روز، یکی دیگر از دستاوردهای این دوره از جشنواره بود. ۴۴ شرکت ایرانی و خارجی فعال درعرصه پویانمایی در این بازار آثار و دستاوردهایشان ارائه کردند و ضمن شناخت توانمندی های یکدیگر زمینه همکاری های مشترک فراهم گردید.
به پشتوانة شش دورة موفق پیشین، در راه برگزاری هفتمین دوره گام نهادیم، به این امید که سیر صعودی کیفی جشنواره را شتابی بیشتر بخشیم و جایگاه هنر پویانمایی را در ایران بلندتر و رفیع‌تر گردانیم.
همیشه گام نهادن در مسیر های دشوار، سخت نیست پس گام ها را با تلاش بیشتر برداشتیم تا بتوانیم فراتر از مرزهای گذشته به نمایش آثار پویانمایی بپردازیم. افزایش سانس های نمایش از 205 به 262 سانس، برگزاری همزمان جشنواره در سه استان کشور و نمایش بیش از 300 اثر منتخب جشنواره های جهانی از دستاوردهای این دوره بود. لازم به ذکر است که سه عنوان از این آثار با بیش از 100 جایزه جهانی در کنار بهترین های پویانمایی ایرانی -که طی دو سال گذشته تولید شده بود- گنجینه ارزشمندی را به‌وجود آورد. حضور برجسته‌‌‌ترین فیلم‌سازان جهان همچون کوهودمن، کریستوفر لاویس، فیردوزه بولبولیا و اساتید ایرانی چون وجیه الله فرد مقدم، حمید گروگان به عنوان هیئت داوران ایرانی و بین الملل باعث گردید تا گرمای روزهای جشنواره را بیشتر احساس کنیم. نمایش بیش از 150 عنوان فیلم در بخش نمایش ويژه، با هدف فراهم آوردن عرصه ای پویا برای تبادل تجربه و اندیشه هنرمندان و نمایش آثار برگزیده جشنواره های مختلف جهان و همچنین مروری بر آثار یک مکتب یا سبک ویژه باعث گردید تا در این مجموعه آثاری چون «جشنواره جشنواره ها»، «نیم قرن تلاش»، «مروری بر مدرسه گوبلن» و «نگاهی برآثار گذشته کانون و صلح و پویانمایی» به نمایش گذاشته شود. در کنار این گونه نمایش ها در بخش چشم انداز با هدف تاکید برجنبه های آموزش و اطلاعاتی به شیوه غیر رقابتی و با گزینش از میان تولیدات کشورهای مختلف به نمایش آثار استادان عروسکی همچون کوهودمن و بری پروز پرداختیم. توت، زاراملا و شفیعی به عنوان نسل نوپا در هنر پویا نمایی و همچنین مروری برآثار پویانمایی آسیای شرق سیکاف وکیافا و زوج پویانما ( هالاس و بچلور ) از دیگر بخش های این جشنواره بود. در کنار این آثار، نشست های تخصصی مورد توجه علاقمندان زیادی قرار گرفت. نشست روز اول با موضوع «زیبایی شناسی پویانمایی سه بعدی رایانه ای» که توسط امیرمحمددهستانی برگزار گردید و همچنین نشست روز دوم که توسط سحرخیز با موضوع «نقش پویانمایی در جلوه های سه بعدی» اجرا شد. سومین نشست این دوره نیز به «راهکارهای مناسب جهت تولید پویانمایی بلند در سینمای ایران» اختصاص یافت. چهارمین نشست هم توسط کیوان هنرمند یکی از استادان موسیقی ایران با موضوع «بررسی نقاط ضعف و قوت در تولید موسیقی برای آثار پویانمایی در ایران» برگزار گردید. همچنین، آخرین نشست به «گسترش بازار پویانمایی با کاربرهای نو» اختصاص یافت که آن را سید عباس پویا اجرا کرد. حجم نمایش فیلم و نشست ها تخصصی باعث نگردید که ما آموزش را در دوره هفتم فراموش کنیم و با توجه به اشتیاق مربیان کانون جهت آموزش پویانمایی ششمین دوره کلاس های آموزشی این عزیزان را به آموزش هنر پویانمایی عروسکی اختصاص دادیم که مهدی خرمیان آن را برگزار کرد. نباید فراموش کرد که امسال در کنار آموزش این هنر جویان، 25 نفر از علاقمندان به هنر پویانمایی از کشور های لبنان ، ترکیه و افغانستان در کنار مربیان کانون به آموزش این هنر پرداختند .
هشتمین جشنواره بین المللی پویانمایی تهران در حالی برگزار شد که به دلیل حجم بالای آثار تولید شده درکشور و جایگاه آثار دینی در تولیدات پویانمایی، بخش آثار دینی و معناگرا به صورت مستقل داوری گردید و در بخش مسابقه ایران دو جایزه به تولید ملی افزوده گردید.
هشتمین جشنواره بین المللی پویانمایی تهران به مدت5 روز در اسفند ماه سال 1391با آثار 70 کشور جهان و ایران برگزار شد. در این جشنواره 98 اثر در بخش ایران و 168 اثر در بخش بین الملل به مسابقه راه یافتند.
هیئت انتخاب این دوره از جشنواره را مهدی خرمیان -کارگردان و مدرس دانشگاه-، امیر سحرخیز -پویانما و کارگردان-، حسین صافی -کارگردان و کاریکاتوریست-، مریم کشکولی نیا -کارگردان ومدرس دانشگاه- و هدی اثنا عشری –کارگردان- برعهده داشتند که تعداد 750 عنوان فیلم پویانمایی ایرانی و 930 عنوان فیلم پویانمایی خارجی را مورد بازبینی و قضاوت قرار دادند. در میان این آثار می‌توان به این فیلمها اشاره کرد: «آخرین روز جرالد» به کارگردانی جاستین و شل راش -برنده بهترین فیلم خانوادگی از جشنواره بین المللی فیلم های کودکان مومیایی و دیگر جشنواره ها-، «آشغال دانی» به کارگردانی هیسکو هالسینگ – برنده جایزه بزرگ جشنواره اتاوا-، «بی پناه» به کارگردانی فالک شوستر -برنده جایزه بهترین پویانمایی جشنواره شانگهای- و… .
هیئت داوران آثار ایرانی محمد رضا عابدی، علیرضا کاویان راد، کیارش زندی، افسانه شعبان نژاد و فطیما یثربی بودند و در بخش مسابقه بین الملل پریت پارن از استونی، دراگان میلینکویچ فیمون از کرواسی، ایزابل هرگورا از اسپانیا، خوان پابلو زاراملا از آرژانتین و امیرمحمد دهستانی از ایران به داوری آثار پرداختند. حمیدرضا کفاش، محمد حسین نیرومند و عرفان نظر آهاری داوران بخش جدید معناگرا بودند و آثار دانشجویی را علی اکبر صادقی، ابوالفضل رازانی و سعید توکلیان داوری کردند.
همچنین در این جشنواره علاوه بر بخشهای رقابتی مسابقه ایران و مسابقه بین المللی، آثاری نیز در دو بخش غیر رقابتی نمایش ویژه و چشم انداز به نمایش گذاشته شد. وجود بخش های غیر رقابتی همواره عرصه ای برای تبادل تجربه و اندیشه و آشنایی با افق های جدید است که با ایجاد نگرشی نوین در ارزیابی و محک آثار ایرانی کمک شایانی می کند.
نمایش ویژه شامل زیر بخشهایی چون «ادبیات در قاب های متحرک»، «تک فریم های زنانه»، «تاریخچه موسسه حرکت کلیدی»، «جشنواره جشنواره ها»، «نسل دیروز و امروز»، «ماسه های خیال» و «استودیو-مدرسه شار مسکو» و بخش چشم انداز فیلم های «پویانمایی بلغارستان-از آغاز تا آینده»، «از سرزمین های شمالی(پویانمایی نروژ و فنلاند)»، «مروری بر آثار جورج شویز گبل و ولادیمیر لشیوف»، «تریکی ویمن به ایران می رود» و «کتاب-فیلم؛ گسترش تجربه متن در قالب فیلم» را در بر می گیرد.
در این جشنواره همچنین با تاکید بر جنبه های آموزشی و اطلاعاتی و نیز برای اریابی سطح آموزش و تولیدات در مراکز مختلف، نشست هایی با عناوین «مرکز ملی فضای مجازی»، «راهکارهای مناسب برای تولیدات بهتر» و «کانون و پویانمایی» برگزار شد.
با توجه به اهمیت پویانمایی به‌عنوان ابزاری جدید در برقراری ارتباط با کودکان و نوجوانان، در این دوره از جشنواره کانون پرورش فکری به صورت همزمان با هشتمین جشنواره بین المللی پویانمایی در سراسر کشور هفته فیلم به همراه آموزش پویانمایی برای مخاطبین و علاقمندان برگزار کرد.
از دیگر فعالیت های جنبی این دوره از جشنواره بزرگداشت مرحوم اسفنیار احمدیه «پدر پویانمایی ایران» بود. این مراسم به پاس نیم قرن تلاش استاد همراه با رونمایی کتاب «زندگی در اتاق شفاف» برگزار شد.
پس از برگزاری موفق هشتمین دوره جشنواره، نهمین جشنواره بین المللی پویانمایی به‌رغم تمامی مشکلات و سختی‌های پیشرو با موفقیت و رشد کیفی در اجرا و برگزاری و رشد کمی در ارسال و انتخاب آثار ایرانی و بین الملل برگزار شد.
جشنواره به مدت 5 روز در اسفندماه سال 1393 در حالی برگزار شد که در بخش مسابقه ایران داوران به قضاوت و ارزیابی 763 اثر ارسالی و در بخش بین الملل 1043 اثر را داوری کردند. هیئت انتخاب را محمدعلی شامانی -نویسنده و مدرس-، امیرحسن ندایی -کارگردان و پژوهشگر-، سارا خلیلی -مدرس و کارگردان-، سید احمد کلانتری -تهیه کننده- و کیانوش عابدی –کارگردان- بر عهده داشتند.
در بخش مسابقه ایران اسداله اعلائی، وحید نیکخواه آزاد، سیاوش زرین آبادی، مهرداد شیخان و فاطمه حسینی شکیب به داوری 136 اثر راه یافته به بخش مسابقه پرداختند که در این میان آثاری چون «دخترک آت‌آشغالی» از محمد زارع، «درخت کهنسال» از فرنوش عابدی، «کاردستی» از مریم السادات طباطبایی و «کمک» از مهناز یزدانی موفق به دریافت جوایز از سایر جشنواره ها شده بودند.
در بخش بین الملل نیز داوران با ارزیابی 150 اثر راه یافته به بخش مسابقه، «هنرمند مجازی» اثر توماس اشتلماخ، ماژا اشمان از کشور آلمان،« تمام زمستانهایی که ندیدم» اثر امید خوش نظر از ایران و «قطعه آخر» اثر آلن هالی از کشور ایرلند را به ترتیب برای رتبه های اول تا سوم برگزیدند.
به منظور ایجاد عرصه ای پویا برای تبادل تجربه و آشنایی با نگاه های نو در پویانمایی دو بخش غیر رقابتی نمایش ویژه با 113 فیلم و چشم انداز با 58 اثر برگزار گردید. در قسمت نمایش ویژه، شاهد بخش های «پویانمایی و مقاومت»، «جشنواره جشنواره ها1»، «پویانمایی انتزاعی»، «جشنواره جشنواره ها2»، «موزیک ویدئو»، «تجربه گرایی- تکنیک های غیر عروسکی استاپ موشن» و «نادیدنی های مهم» بودیم و در قسمت چشم انداز، بخش های «دانش‌آموختگان پویا2011-2014»، «اشتوتگارت؛ بهار پویانمایی آلمان»، «یادمان فردریک بک، فئودور خیتروک، وجیه الله فرد مقدم، پرویز نادری»، «دانشگاه سوره قطعه ای از پویانمایی ایران» و «استودیو هورخش» را داشتیم.
همچنین جشنواره نهم با نشست هایی تخصصی همراه بود که با استقبال زیاد مخاطبین رو به رو شد. نشست روز اول با عنوان «نقش تجربه گرایی در پویانمایی امروز» با حضور محمدرضا عابدی و نشست دوم با عنوان «درد دل های دوستانه» برگزار گردید. در نشست «موشن گرافیکس و رسانه های نوین» نیز سعید زارع، عمار عیسی پور، پژمان ابوالقاسمی و بهزاد رجبی پور راجع به موشن گرافیکس به بحث و تبادل نظر پرداختند.
از سایر فعالیت های جنبی این دوره از جشنواره می‌توان به کارگاه آموزشی اشاره کرد که در دو قسمت «جادوی انگشتان» و «طراحی صدا و تصویر برای مربیان کانون» برگزار گردید. در بخش نخست به معرفی الکساندر پترف و آشنایی با سبک رئالیسم رومانتیک از 1980 به این سو پرداخته شد. در کارگاه دیگر نیز مربیان سراسر کشور با ابزار صداگذاری آشنا شدند و چنگیز صیاد و محمد حقیقی دو پیشکسوت صداگذار آثار پویانمایی به آموزش این هنر صنعت پرداخند.
نمایشگاه جنبی نهمین جشنواره نیز در تاریخ 17 تا 20 اسفند با هدف بازکردن مسیرهای تازه پویانمایی و کاربرد بسیار آن در حوزه هنر جدید، به معرفی و شناخت آثار و هنرمندان داخلی و خارجی پرداخته و در جهت تعامل بیشتر هنرمندان بر پا شد.
